Wat een gedoe voor een klamboe en drijvend door Willemstad

Er is alweer een week voorbij. Het gaat allemaal heel snel! Het weekend was heerlijk relaxt. Vrijdag was ik vrij en kwam Thamara om te brainstormen over haar beleid. Ik ben inmiddels begonnen met een opzet te maken. 's middags voor het eerst naar de wasserette. We hadden geen idee wat we konden verwachten, dus een zak was mee, geld, wasmiddel en een leesboek. Je wist maar nooit. Maar we kwamen eraan gaven onze was af, betaalden 17 ANG (omgerekend ong. 8 euro, dus 2 euro p.p.) en we kregen onze was na 2 uur gewassen, gedroogd en gevouwen weer terug. Ideaal! 's avonds naar 'Zanzibar' om sangria te drinken en daarna een dansje bij 'Cabana'. Toen we bij Cabana binnen stapten werden we gelijk 'aangesproken' door een dove jongen. Hij probeerde duidelijk te maken dat hij ons had zien zwemmen. Wij herkenden hem niet en vertelden (in een soort van gebarentaal) dat we hem niet kenden. Hij bleef maar volhouden dat hij ons gezien had en we kwamen er maar niet van af. Voor de duidelijkheid zette hij zijn zonnebril nog maar even op. En Hanna dacht grappig te zijn door net te doen alsof ze hem ineens wel herkende. Om vervolgens toch te beweren dat we hem echt niet gezien hadden. Hij was gelijk flink boos! Na hem afgewimpeld te hebben toch nog een leuke avond gehad.

Zaterdag zijn we een dagje naar Willemstad geweest (zie foto's). Het centrum is niet zo groot en bestaat voornamelijk uit souvenirskraampjes. Bij een winkel gelukkig nog twee lange broeken kunnen scoren voor naar stage. Mijn andere broek had ik vorige week na een regenbui verknalt doordat ik door een modderige plas was gelopen. En zwarte modder op een witte broek is niet echt handig. We hebben lekker de tourist uitgehangen op het pontje en op de pontjesbrug. Foto hier, foto daar en lekker wat eten en drinken op terrasjes. Ook gelijk Sinterklaascadeaus gekocht voor pakjesavond, want ja, dat vieren we gewoon hoor! Het was overdag toch nog wel erg warm, dus 's middags nog even een duik genomen bij onze vaste spot. Hier kwamen we een paar Fillipijnen en een Fransman tegen. Deze Fransman beweerde dat hij jarig was en vroeg ons mee voor een drankje. Helaas hadden wij als echte Nederlanders natuurlijk een strak gepland schema, want we zouden die avond uit eten gaan. We sloegen zijn aanbod dus af, maar dat wilde hij niet zomaar accepteren. Na zeker 20x nee legde hij zich er toch maar bij neer dat we echt niets met hem gingen drinken. Pff vermoeiend. En het mooiste moest nog komen, want toen we naar de auto terug liepen hoorden we enkele kreten vanaf de veranda van het nabij gelegen restaurant. Daar was Dovemans! Gelijk viel het kwartje, want hier had hij ons dus zien zwemmen! We zwaaiden maar liefjes naar hem en zijn snel naar huis gevlucht. Na deze korte duik (mede dankzij de zeurende Fransman) zijn we allemaal snel gaan opfrissen en omkleden om daarna uit eten te gaan bij 'de Gouverneur'. We zaten op het balkon met uitzicht op de bekende huisjes. Heel tof dus en zeker een aanrader ook wat het eten en service betreft! 

Zondag wilden we eigenlijk naar de grote en kleine knip (twee mooie stranden), maar helaas regende het erg hard heel de dag. Zo hard dat het huis het niet meer hield en ging lekken op verschillende plaatsen. Maar met een emmer en wat handdoeken kom je een heel eind. We wilden toch nog wel iets doen en Hanna, Dianne en ik wilden sowieso nog wel naar een film. Hanna vond een bioscoop waar deze draaide, dus we besloten daar heen te rijden. Nou dat werd dus drijven. Van riolering en waterafvoer hebben ze hier dus nog niet gehoord. Het water stond letterlijk tot aan je enkels en op sommige stukken waren gebouwen onder gelopen. Ook de auto hield het niet helemaal vol. Hanna,  die voorin zat op de passagiersstoel, kreeg het zwaar te voorduren. De auto bleek daar niet helemaal waterdicht en ze werd dus elke keer nat als we door een sloot van water reden. Eigenlijk was het best gevaarlijk, want straat en stoep waren niet te onderscheiden en een andere auto was al vast komen te zitten. De man die er in zat kon er niet meer uit en moest worden gered door een busje. Al drijvend zijn we toch bij de bios aangekomen. De film hebben we in het Engels gezien met Papiamento ondertiteling. Weer een bijzondere ervaring erbij.

Vandaag weer een dagje stage gehad. Ik heb een oefening (iets vast pakken en weer loslaten) alleen gedaan met de meervoudig gehandicapte jongen om te kijken of hij het van mij accepteerde. Het ging goed en we hebben aan het einde van de spelsessie nog veel lol gehad toen Lisa en ik gingen volleyballen en de bal expres op zijn buik lieten vallen (de bal was uiteraard van zacht materiaal). Prachtig vond hij het. Ook heb ik weer speltherapie gegeven aan een jongetje wat alleen Papiamento kon. Hij was erg verlegen en hij heeft me bijna niet aangekeken. Op één moment na, toen ik een foutje maakte. Hij moest plaatjes pakken met een bepaade kleur, de kleur benoemen en dan bij de goede kleur leggen. Hij kon er eigenlijk niet zoveel van, want wanneer het plaatje blauw was noemde hij het groen en wanneer het geel was oranje enz. Toen hij een plaatje van een rode handschoen pakte zei hij dat de handschoen blauw was. En toen zei ik per ongeluk: 'No, el nombre de color es roja'. Nou je had zijn gezicht moeten zien. Heel verontwaardigd keek hij me aan en maakte me even duidelijk dat rood geen 'roja' was maar 'kora'. Oeps, foutje. Vervolgens schoot ik in de lach, want het was zo prachtig om zijn verontwaardigde hoofd te zien. Hij begreep er natuurlijk niets van en ging braaf verder met zijn oefening. Heerlijk. 

Oh ja, en over die klamboe uit de titel. Dianne en ik hadden nog geen klamboe, dus die hebben we even gekocht. Helaas bleek mijn plafond iets te hoog. Dus we hebben een kast uit een andere kamer mijn kamer in geschoven. Hanna is er met moeite op geklommen om een touwtje aan het plafond te bevestigen. Helaas heb ik geen foto gemaakt, want ik was te druk met de kast tegenhouden. Maar het komt er op neer dat het een gedoe was om dat ding op te hangen. Gelukkig is er niets gebeurd en kan ik nu mugvrij slapen. Ook wel erg fijn!

Tot zover mijn avonturen van dit weekend en vandaag. Tot blogze!

P.s. Sint heeft me ook op Curacao gevonden, want toen ik mijn schoen had gezet en eitje voor hem had gebakken kreeg ik een chocoladeletter! YES!